Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
xoşsima’ — f. və ə. siması gözəl olan; gözəl, göyçək … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xoşliqa’ — f. və ə. bax: xoşsima … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gərdənli — sif. Qəşəng, gözəl gərdəni olan. Gərdənli qız. – Əli ucaboy, gərdənli, qarasaqqal, xoşsima bir kişi idi. N. N.. Ortaboylu Səkinə ətə cana dolmuş, gözəlləşmiş, gərdənli bir qadın olmuşdu. M. İ.. // Enlidöş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaraşın — sif. Qarayağız, qarabuğdayı. Arvadın yaşı əllini və bəlkə əlli beşi keçmişdi. – Amma özü mərtub, sifəti qaraşın, hündür və salamat bir arvad idi. C. M.. Qaraşın, xoşsima gənc başını əlləri içinə alıb düşündü. A. Ş.. Bu anda qoca rəssam, dəniz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sarışın — sif. Sarıyaçalar, sarıyağız. Sarışın saç. Sarışın oğlan. Sarışın üz. – Şərifzadənin yanındakı gənc sarışın, enlikürəkli, xoşsima bir adam idi. P. M.. Səməd utancaqlıqla süfrənin böyründə durmuş, sarışın, çatmaqaş, cığalı qıza baxdı. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ucaboy(lu) — sif. Boyu uca, boylu buxunlu, qədd qamətli. Ucaboy oğlan. Ucaboy qadın. – <Əmi> ucaboy, gərdənli, qarasaqqal, xoşsima bir kişi idi. N. N.. Sona xala kişi təbiətli, ucaqamətli . . bir qadın idi. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ucaqamət(li) — sif. Boyu uca, boylu buxunlu, qədd qamətli. Ucaboy oğlan. Ucaboy qadın. – <Əmi> ucaboy, gərdənli, qarasaqqal, xoşsima bir kişi idi. N. N.. Sona xala kişi təbiətli, ucaqamətli . . bir qadın idi. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşsifət(li) — sif. <fars. xoş və ər. sifət> 1. Gözəl, göyçək, xoşsima, qanışirin. Abbas uzunboylu, nazikbədən, ağbənizli, alagözlü, xoşsifət bir uşaq idi. S. S. A.. Mən geri çəkilib, bu xoşsifət qadına müdirin stoluna yaxın durmaq üçün yol verdim. T. Ş.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşsurət(li) — bax xoşsima(lı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşüz(lü) — 1. Bax xoşsima(lı). Gecə boylu bir qadındır ağrı çəkərək; Xoşüzlü bir uşaq kimi doğur səhəri. S. V.. 2. Xoşüzlə şəklində zərf – gülər üzlə, mehribancasına, nəvazişlə. Qonağı xoşüzlə qarşılamaq. Əsgərləri xoşüzlə qarşılamaq. – Zəfər baş geoloqu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
